rumiany I
mający rumieńce na twarzy
Ledwie spójrzał w rumiane Telimeny lice, Odkrył od razu wielką, straszną tajemnicę! Przebóg! naróżowana! (V) Zaświeciły mu, jako dwie wielkie jagody Pereł, dwie łzy na wielkich błękitnych źrenicach I stoczyły się szybko po rumianych licach (X). Ty, którego pamiętam, gdy zdrowy, rumiany, Piękny szlachcic, gdy tobie pochlebiały pany, Gdy za tobą kobiety szalały! (X)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ciało i jego części